Nusret Özcan-Leyla İle Mecnun&Kalbin Şehrayini
Sınırlı aşk sevgiliyi sahiplenmeyi, sınırsız olanı ise sadece kendini ister.” -Halil Cibran/Ermiş-
Leyla cihan güzeli Mecnun’la hemhal oldu
Zamanın aynasında aşığa hayal oldu
Leyla ki, muradıydı muradı muhal oldu
Bimurad gitti Mecnun aşığa misal oldu
Hemen herkesin bir şeyler bildiği ve bilinenin dışında bir de içlerinde yaşattıkları bir Leyla ile Mecnun hikayesi vardır. Zaten dilden dile gönülden gönüle asırlardır aktarılarak zenginleşmedi mi bu hikaye..
KİTAPTAN ALINTILAR:
“Rabbim! diyor Leyla, Rabbim! Ne olur dünya gözüyle bir kez daha göreyim… Ne olur esirgeme bunu benden… Yolumu doğrult ve onu bana göster Allahım!
Ve Leyla düşüyor yollara. Ne nasıl döneceğini düşündüğü var Leyla’nın ne de başka bir şey. Sadece ve sadece Mecnun’u görme arzusuyla yanıyor içi… Ve bir karaltı görüyor çöllerde ararken… Onun Mecnun olduğunu anlıyor… Leyla bir yaprak gibi titriyor ve gözyaşlarına boğuluyor… Mecnun olduğu yerde öyle dalgın ki… Mecnun ilgisiz, Mecnun kayıtsız… Leylanın yüreği yanıyor…
-Ey gönlümün muradı, ey hayalim ve gerçeğim… Ruhum! Bak ben geldim…
Hayretler içinde Leyla… Leyla’nın yüreğinde kara bulutlar… Mecnun ne kadar yakın, Mecnun ne kadar uzak…
Mecnun: “Bu akşam vakti Allah’ın çölünde yapayalnız niye dolaşıyorsun be kadın! Çöl tehlikelerinin bilmez misin! ”
-Seni bu hale getiren aşkını tanımıyor musun Kays! Dönüp bir bak bana ben Leyla’yım…
-Leyla mısın! Sen nasıl Leyla olursun! Leyla benim içimde… Sen Leyla isen ben kimim o zaman! Benim içimdeki ne!
Leyla hiç ummuyordu böyle olacağını, yüreği eziliyor, bir türlü inanamıyor…
Mecnun: “Her kadında Leyla’dan bir şeyler bulunur ve her kadın Leyla olmak ister… Ama Leyla içimdekidir… Sonsuza kadar biriz”
Not: Okuru olarak şunu söyleyebilirim ki;LEyla İle Mecnun okunacaksa bu kitaptan okunmalı…Yazarına Allah’tan Rahmet Diliyorum…Keyifli Okumalar…
(54)